出典:Wiktionary
witta f (genitive wittae); first declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | witta | wittae |
Genitive | wittae | wittārum |
Dative | wittae | wittīs |
Accusative | wittam | wittās |
Ablative | wittā | wittīs |
Vocative | witta | wittae |