出典:Wiktionary
From inquilīnus.
inquilīna f (genitive inquilīnae); first declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | inquilīna | inquilīnae |
Genitive | inquilīnae | inquilīnārum |
Dative | inquilīnae | inquilīnīs |
Accusative | inquilīnam | inquilīnās |
Ablative | inquilīnā | inquilīnīs |
Vocative | inquilīna | inquilīnae |