出典:Wiktionary
From permittō + -tiō.
permissiō f (genitive permissiōnis); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | permissiō | permissiōnēs |
Genitive | permissiōnis | permissiōnum |
Dative | permissiōnī | permissiōnibus |
Accusative | permissiōnem | permissiōnēs |
Ablative | permissiōne | permissiōnibus |
Vocative | permissiō | permissiōnēs |
(all borrowings)