出典:Wiktionary
From probrum.
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | probrus | probra | probrum | probrī | probrae | probra | |
Genitive | probrī | probrae | probrī | probrōrum | probrārum | probrōrum | |
Dative | probrō | probrō | probrīs | ||||
Accusative | probrum | probram | probrum | probrōs | probrās | probra | |
Ablative | probrō | probrā | probrō | probrīs | |||
Vocative | probre | probra | probrum | probrī | probrae | probra |