出典:Wiktionary
Derived from catus (“clever, cunning, sly”) as a diminutive[1], ultimately from Proto-Indo-European *ḱh₃tós (“sharpened”), from *ḱeh₃- (“to sharpen”).
(Classical) IPA(key): /ka.tiˈliː.na/, [kät̪ɪˈlʲiːnä]
Catilīna m sg (genitive Catilīnae); first declension
First-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Catilīna |
Genitive | Catilīnae |
Dative | Catilīnae |
Accusative | Catilīnam |
Ablative | Catilīnā |
Vocative | Catilīna |