出典:Wiktionary
Borrowing from Ancient Greek Ἴναχος (Ínakhos).
Īnachus m (genitive Īnachī); second declension
Second declension, with locative.
Case | Singular |
---|---|
nominative | Īnachus |
genitive | Īnachī |
dative | Īnachō |
accusative | Īnachum |
ablative | Īnachō |
vocative | Īnache |
locative | Īnachī |