出典:Wiktionary
Borrowed from Ancient Greek κανονικός (kanonikós).
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | canonicus | canonicī |
Genitive | canonicī | canonicōrum |
Dative | canonicō | canonicīs |
Accusative | canonicum | canonicōs |
Ablative | canonicō | canonicīs |
Vocative | canonice | canonicī |
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | canonicus | canonica | canonicum | canonicī | canonicae | canonica | |
Genitive | canonicī | canonicae | canonicī | canonicōrum | canonicārum | canonicōrum | |
Dative | canonicō | canonicō | canonicīs | ||||
Accusative | canonicum | canonicam | canonicum | canonicōs | canonicās | canonica | |
Ablative | canonicō | canonicā | canonicō | canonicīs | |||
Vocative | canonice | canonica | canonicum | canonicī | canonicae | canonica |
出典:Wikipedia