出典:Wiktionary
From dulcis (“sweet”).
dulcia n pl (genitive dulciōrum); second declension
Second-declension noun (neuter), plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | dulcia |
Genitive | dulciōrum |
Dative | dulciīs |
Accusative | dulcia |
Ablative | dulciīs |
Vocative | dulcia |