出典:Wiktionary
praecinō (present infinitive praecinere, perfect active praecinuī, supine praecentum); third conjugation
Conjugation of praecinō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praecinō | praecinis | praecinit | praecinimus | praecinitis | praecinunt |
imperfect | praecinēbam | praecinēbās | praecinēbat | praecinēbāmus | praecinēbātis | praecinēbant | |
future | praecinam | praecinēs | praecinet | praecinēmus | praecinētis | praecinent | |
perfect | praecinuī | praecinuistī | praecinuit | praecinuimus | praecinuistis | praecinuērunt, praecinuēre | |
pluperfect | praecinueram | praecinuerās | praecinuerat | praecinuerāmus | praecinuerātis | praecinuerant | |
future perfect | praecinuerō | praecinueris | praecinuerit | praecinuerimus | praecinueritis | praecinuerint | |
passive | present | praecinor | praecineris, praecinere | praecinitur | praecinimur | praeciniminī | praecinuntur |
imperfect | praecinēbar | praecinēbāris, praecinēbāre | praecinēbātur | praecinēbāmur | praecinēbāminī | praecinēbantur | |
future | praecinar | praecinēris, praecinēre | praecinētur | praecinēmur | praecinēminī | praecinentur | |
perfect | praecentus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | praecentus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | praecentus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | praecinam | praecinās | praecinat | praecināmus | praecinātis | praecinant |
imperfect | praecinerem | praecinerēs | praecineret | praecinerēmus | praecinerētis | praecinerent | |
perfect | praecinuerim | praecinuerīs | praecinuerit | praecinuerīmus | praecinuerītis | praecinuerint | |
pluperfect | praecinuissem | praecinuissēs | praecinuisset | praecinuissēmus | praecinuissētis | praecinuissent | |
passive | present | praecinar | praecināris, praecināre | praecinātur | praecināmur | praecināminī | praecinantur |
imperfect | praecinerer | praecinerēris, praecinerēre | praecinerētur | praecinerēmur | praecinerēminī | praecinerentur | |
perfect | praecentus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | praecentus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | praecine | — | — | praecinite | — |
future | — | praecinitō | praecinitō | — | praecinitōte | praecinuntō | |
passive | present | — | praecinere | — | — | praeciniminī | — |
future | — | praecinitor | praecinitor | — | — | praecinuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | praecinere | praecinuisse | praecentūrum esse | praecinī | praecentum esse | praecentum īrī | |
participles | praecinēns | — | praecentūrus | — | praecentus | praecinendus, praecinundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
praecinendī | praecinendō | praecinendum | praecinendō | praecentum | praecentū |