出典:Wiktionary
From dissertāre, dissertō + -tiō.
dissertātiō f (genitive dissertātiōnis); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dissertātiō | dissertātiōnēs |
Genitive | dissertātiōnis | dissertātiōnum |
Dative | dissertātiōnī | dissertātiōnibus |
Accusative | dissertātiōnem | dissertātiōnēs |
Ablative | dissertātiōne | dissertātiōnibus |
Vocative | dissertātiō | dissertātiōnēs |