出典:Wiktionary
antrum (複数形 antrums または antra)
From Ancient Greek ἄντρον (ántron, “cave”).
antrum n (genitive antrī); second declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | antrum | antra |
Genitive | antrī | antrōrum |
Dative | antrō | antrīs |
Accusative | antrum | antra |
Ablative | antrō | antrīs |
Vocative | antrum | antra |