出典:Wiktionary
cancellārius m (genitive cancellāriī または cancellārī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cancellārius | cancellāriī |
Genitive | cancellāriī cancellārī1 |
cancellāriōrum |
Dative | cancellāriō | cancellāriīs |
Accusative | cancellārium | cancellāriōs |
Ablative | cancellāriō | cancellāriīs |
Vocative | cancellārie | cancellāriī |
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cancellārius | cancellāria | cancellārium | cancellāriī | cancellāriae | cancellāria | |
Genitive | cancellāriī | cancellāriae | cancellāriī | cancellāriōrum | cancellāriārum | cancellāriōrum | |
Dative | cancellāriō | cancellāriō | cancellāriīs | ||||
Accusative | cancellārium | cancellāriam | cancellārium | cancellāriōs | cancellāriās | cancellāria | |
Ablative | cancellāriō | cancellāriā | cancellāriō | cancellāriīs | |||
Vocative | cancellārie | cancellāria | cancellārium | cancellāriī | cancellāriae | cancellāria |