出典:Wiktionary
Unadapted borrowing from Late Latin mandibula (“a jaw”), from mandō (“to chew, masticate”) + -bula (instrument noun suffix).
mandibula f (genitive mandibulae); first declension (Late Latin)
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mandibula | mandibulae |
Genitive | mandibulae | mandibulārum |
Dative | mandibulae | mandibulīs |
Accusative | mandibulam | mandibulās |
Ablative | mandibulā | mandibulīs |
Vocative | mandibula | mandibulae |