出典:Wiktionary
Borrowed from Ancient Greek μάρμαρος (mármaros, “marble, crystalline rock”).
marmor n (genitive marmoris); third declension
Third-declension noun (neuter, imparisyllabic non-i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | marmor | marmora |
Genitive | marmoris | marmorum |
Dative | marmorī | marmoribus |
Accusative | marmor | marmora |
Ablative | marmore | marmoribus |
Vocative | marmor | marmora |