出典:Wiktionary
From Middle English creditour, from Anglo-Norman creditour, from Latin crēditor, from crēditum (“loan”), from crēditus, perfect passive participle of crēdō (“lend”).
creditor (複数形 creditors)
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | crēditor | crēditōrēs |
Genitive | crēditōris | crēditōrum |
Dative | crēditōrī | crēditōribus |
Accusative | crēditōrem | crēditōrēs |
Ablative | crēditōre | crēditōribus |
Vocative | crēditor | crēditōrēs |