出典:Wiktionary
Borrowed from Ancient Greek γραμματικός (grammatikós).
grammaticus (feminine grammatica, neuter grammaticum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | grammaticus | grammatica | grammaticum | grammaticī | grammaticae | grammatica | |
Genitive | grammaticī | grammaticae | grammaticī | grammaticōrum | grammaticārum | grammaticōrum | |
Dative | grammaticō | grammaticō | grammaticīs | ||||
Accusative | grammaticum | grammaticam | grammaticum | grammaticōs | grammaticās | grammatica | |
Ablative | grammaticō | grammaticā | grammaticō | grammaticīs | |||
Vocative | grammatice | grammatica | grammaticum | grammaticī | grammaticae | grammatica |
grammaticus m (genitive grammaticī); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | grammaticus | grammaticī |
Genitive | grammaticī | grammaticōrum |
Dative | grammaticō | grammaticīs |
Accusative | grammaticum | grammaticōs |
Ablative | grammaticō | grammaticīs |
Vocative | grammatice | grammaticī |