出典:Wiktionary
Mainly historical usage in English, pertaining to Rome and early Christian saints.
Diminutive of Mārculus, which is a diminutive of Mārcus.
Mārcellus m (genitive Mārcellī, feminine Mārcella); second declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Mārcellus | Mārcellī |
Genitive | Mārcellī | Mārcellōrum |
Dative | Mārcellō | Mārcellīs |
Accusative | Mārcellum | Mārcellōs |
Ablative | Mārcellō | Mārcellīs |
Vocative | Mārcelle | Mārcellī |