出典:Wiktionary
admoneō (present infinitive admonēre, perfect active admonuī, supine admonitum); second conjugation
Conjugation of admoneō (second conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | admoneō | admonēs | admonet | admonēmus | admonētis | admonent |
imperfect | admonēbam | admonēbās | admonēbat | admonēbāmus | admonēbātis | admonēbant | |
future | admonēbō | admonēbis | admonēbit | admonēbimus | admonēbitis | admonēbunt | |
perfect | admonuī | admonuistī | admonuit | admonuimus | admonuistis | admonuērunt, admonuēre | |
pluperfect | admonueram | admonuerās | admonuerat | admonuerāmus | admonuerātis | admonuerant | |
future perfect | admonuerō | admonueris | admonuerit | admonuerimus | admonueritis | admonuerint | |
passive | present | admoneor | admonēris, admonēre |
admonētur | admonēmur | admonēminī | admonentur |
imperfect | admonēbar | admonēbāris, admonēbāre |
admonēbātur | admonēbāmur | admonēbāminī | admonēbantur | |
future | admonēbor | admonēberis, admonēbere |
admonēbitur | admonēbimur | admonēbiminī | admonēbuntur | |
perfect | admonitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | admonitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | admonitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | admoneam | admoneās | admoneat | admoneāmus | admoneātis | admoneant |
imperfect | admonērem | admonērēs | admonēret | admonērēmus | admonērētis | admonērent | |
perfect | admonuerim | admonuerīs | admonuerit | admonuerīmus | admonuerītis | admonuerint | |
pluperfect | admonuissem | admonuissēs | admonuisset | admonuissēmus | admonuissētis | admonuissent | |
passive | present | admonear | admoneāris, admoneāre |
admoneātur | admoneāmur | admoneāminī | admoneantur |
imperfect | admonērer | admonērēris, admonērēre |
admonērētur | admonērēmur | admonērēminī | admonērentur | |
perfect | admonitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | admonitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | admonē | — | — | admonēte | — |
future | — | admonētō | admonētō | — | admonētōte | admonentō | |
passive | present | — | admonēre | — | — | admonēminī | — |
future | — | admonētor | admonētor | — | — | admonentor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | admonēre | admonuisse | admonitūrum esse | admonērī | admonitum esse | admonitum īrī | |
participles | admonēns | — | admonitūrus | — | admonitus | admonendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
admonendī | admonendō | admonendum | admonendō | admonitum | admonitū |