出典:Wiktionary
From in- + plācābilis.
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | implācābilis | implācābile | implācābilēs | implācābilia | |
Genitive | implācābilis | implācābilium | |||
Dative | implācābilī | implācābilibus | |||
Accusative | implācābilem | implācābile | implācābilēs implācābilīs |
implācābilia | |
Ablative | implācābilī | implācābilibus | |||
Vocative | implācābilis | implācābile | implācābilēs | implācābilia |