出典:Wiktionary
abdīcō (present infinitive abdīcere, perfect active abdīxī, supine abdictum); third conjugation, irregular short imperative (rare)
1Archaic.
abdicō (present infinitive abdicāre, perfect active abdicāvī, supine abdicātum); first conjugation
Conjugation of abdicō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abdicō | abdicās | abdicat | abdicāmus | abdicātis | abdicant |
imperfect | abdicābam | abdicābās | abdicābat | abdicābāmus | abdicābātis | abdicābant | |
future | abdicābō | abdicābis | abdicābit | abdicābimus | abdicābitis | abdicābunt | |
perfect | abdicāvī | abdicāvistī | abdicāvit | abdicāvimus | abdicāvistis | abdicāvērunt, abdicāvēre | |
pluperfect | abdicāveram | abdicāverās | abdicāverat | abdicāverāmus | abdicāverātis | abdicāverant | |
future perfect | abdicāverō | abdicāveris | abdicāverit | abdicāverimus | abdicāveritis | abdicāverint | |
passive | present | abdicor | abdicāris, abdicāre |
abdicātur | abdicāmur | abdicāminī | abdicantur |
imperfect | abdicābar | abdicābāris, abdicābāre |
abdicābātur | abdicābāmur | abdicābāminī | abdicābantur | |
future | abdicābor | abdicāberis, abdicābere |
abdicābitur | abdicābimur | abdicābiminī | abdicābuntur | |
perfect | abdicātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | abdicātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | abdicātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | abdicem | abdicēs | abdicet | abdicēmus | abdicētis | abdicent |
imperfect | abdicārem | abdicārēs | abdicāret | abdicārēmus | abdicārētis | abdicārent | |
perfect | abdicāverim | abdicāverīs | abdicāverit | abdicāverīmus | abdicāverītis | abdicāverint | |
pluperfect | abdicāvissem | abdicāvissēs | abdicāvisset | abdicāvissēmus | abdicāvissētis | abdicāvissent | |
passive | present | abdicer | abdicēris, abdicēre |
abdicētur | abdicēmur | abdicēminī | abdicentur |
imperfect | abdicārer | abdicārēris, abdicārēre |
abdicārētur | abdicārēmur | abdicārēminī | abdicārentur | |
perfect | abdicātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | abdicātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | abdicā | — | — | abdicāte | — |
future | — | abdicātō | abdicātō | — | abdicātōte | abdicantō | |
passive | present | — | abdicāre | — | — | abdicāminī | — |
future | — | abdicātor | abdicātor | — | — | abdicantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | abdicāre | abdicāvisse | abdicātūrum esse | abdicārī | abdicātum esse | abdicātum īrī | |
participles | abdicāns | — | abdicātūrus | — | abdicātus | abdicandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
abdicandī | abdicandō | abdicandum | abdicandō | abdicātum | abdicātū |