出典:Wiktionary
vindicātor m (genitive vindicātōris); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | vindicātor | vindicātōrēs |
Genitive | vindicātōris | vindicātōrum |
Dative | vindicātōrī | vindicātōribus |
Accusative | vindicātōrem | vindicātōrēs |
Ablative | vindicātōre | vindicātōribus |
Vocative | vindicātor | vindicātōrēs |
Verb forms.