出典:Wiktionary
From Latin nautilus, from Ancient Greek ναυτίλος (nautílos, “paper nautilus, sailor”).
nautilus (複数形 nautiluses または nautili)
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | nautilus | nautilī |
Genitive | nautilī | nautilōrum |
Dative | nautilō | nautilīs |
Accusative | nautilum | nautilōs |
Ablative | nautilō | nautilīs |
Vocative | nautile | nautilī |
eelpouts
nilgais
ヌーヤギ
名詞の変化形:
|