出典:Wiktionary
suspiciō (present infinitive suspicere, perfect active suspexī, supine suspectum); third conjugation iō-variant
Conjugation of suspiciō (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | suspiciō | suspicis | suspicit | suspicimus | suspicitis | suspiciunt |
imperfect | suspiciēbam | suspiciēbās | suspiciēbat | suspiciēbāmus | suspiciēbātis | suspiciēbant | |
future | suspiciam | suspiciēs | suspiciet | suspiciēmus | suspiciētis | suspicient | |
perfect | suspexī | suspexistī | suspexit | suspeximus | suspexistis | suspexērunt, suspexēre | |
pluperfect | suspexeram | suspexerās | suspexerat | suspexerāmus | suspexerātis | suspexerant | |
future perfect | suspexerō | suspexeris | suspexerit | suspexerimus | suspexeritis | suspexerint | |
passive | present | suspicior | suspiceris, suspicere |
suspicitur | suspicimur | suspiciminī | suspiciuntur |
imperfect | suspiciēbar | suspiciēbāris, suspiciēbāre |
suspiciēbātur | suspiciēbāmur | suspiciēbāminī | suspiciēbantur | |
future | suspiciar | suspiciēris, suspiciēre |
suspiciētur | suspiciēmur | suspiciēminī | suspicientur | |
perfect | suspectus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | suspectus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | suspectus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | suspiciam | suspiciās | suspiciat | suspiciāmus | suspiciātis | suspiciant |
imperfect | suspicerem | suspicerēs | suspiceret | suspicerēmus | suspicerētis | suspicerent | |
perfect | suspexerim | suspexerīs | suspexerit | suspexerīmus | suspexerītis | suspexerint | |
pluperfect | suspexissem | suspexissēs | suspexisset | suspexissēmus | suspexissētis | suspexissent | |
passive | present | suspiciar | suspiciāris, suspiciāre |
suspiciātur | suspiciāmur | suspiciāminī | suspiciantur |
imperfect | suspicerer | suspicerēris, suspicerēre |
suspicerētur | suspicerēmur | suspicerēminī | suspicerentur | |
perfect | suspectus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | suspectus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | suspice | — | — | suspicite | — |
future | — | suspicitō | suspicitō | — | suspicitōte | suspiciuntō | |
passive | present | — | suspicere | — | — | suspiciminī | — |
future | — | suspicitor | suspicitor | — | — | suspiciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | suspicere | suspexisse | suspectūrum esse | suspicī | suspectum esse | suspectum īrī | |
participles | suspiciēns | — | suspectūrus | — | suspectus | suspiciendus, suspiciundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
suspiciendī | suspiciendō | suspiciendum | suspiciendō | suspectum | suspectū |
From the verb suspiciō + -iō. The irregular lengthening of the i is perhaps transferred from the semantically near opīniō. Romance forms originate in a variant with short i.
suspīciō f (genitive suspīciōnis); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | suspīciō | suspīciōnēs |
Genitive | suspīciōnis | suspīciōnum |
Dative | suspīciōnī | suspīciōnibus |
Accusative | suspīciōnem | suspīciōnēs |
Ablative | suspīciōne | suspīciōnibus |
Vocative | suspīciō | suspīciōnēs |